Len

Najstarsze przędze i resztki tkanin, które swoją formą i teksturą przypominały dzisiejszy len, odnalezione zostały w prehistorycznej jaskini w Gruzji, a ich wiek określony został na około 35 000 lat. Podobne odkrycie miało również miejsce na terenie Szwajcarii.

Pierwsze wzmianki literackie dotyczące lnu pojawiły się w Księdze Wyjścia, gdzie potwierdzono intensywnie prowadzony handel lnem egipskim. Fenicjanie, którzy budowali własną flotę handlową, sprowadzili len do Irlandii około 900 r. p.n.e. Niewiele później, mieszkańcy starożytnego Rzymu założyli pierwsze manufaktury, w których wytwarzano lniane produkty.

Otrzymywany pierwotnie materiał był sztywny i szary, ale z czasem zaczął zyskiwać na swojej delikatności. Dziś, dzięki nowoczesnym technologiom produkcyjnym i innemu nastawieniu, len cechuje się trwałością, delikatnością, odpornością na wysokie temperatury i przede wszystkim – ekologicznym i bezpiecznym pozyskiwaniem.

Uprawa lnu

Wysiew lnu odbywa się w okresie od marca do kwietnia i jest to pierwszy etap w jego uprawie. Aby roślina osiągnęła optymalną wysokość 1 m, niezbędne są naprzemiennie występujące dni deszczowe i słoneczne. Len potrzebuje około 100 dni, aby urosnąć. Kwitnienie odbywa się w czerwcu, a kwiat utrzymuje się tylko przez kilka godzin i przybiera piękny niebieski kolor.

W lipcu, kiedy rośliny osiągną swoją maksymalną wysokość, są wyrywane i układane w pokosy, czyli regularne rzędy. W przeciwieństwie do innych zbóż len nie jest cięty, aby w jak najlepszym stanie zachować włókna znajdujące się w dolnej części rośliny. Etap roszenia odbywa się od lipca do września. W tym czasie wykonuje się proces odziarniania, czyli pozbawiania słomy nasion, jak również zrusza się słomę w celu równomiernego wyroszenia. Po zakończeniu tego procesu pokosy lnu są zwijane w bele. Następnie słomę lnianą poddaje się procesowi wytrzepu, czyli oddzielenia części zdrewniałej łodygi, czyli paździerza od włókna. Paździerze jest wykorzystywane np. do produkcji płyt paździerzowych czy brykietu do ogrzewania.